Wolontariusze wolontariuszom

Uczestnicy projektu "Kto na ochotnika" - nauczyciele i uczniowie - nieustannie się uczą: we współpracy, korzystając z doświadczeń innych. 21 czerwca Michał Augustyn i Aleksandra Górecka, warszawscy aktywiści w praktyce pokazali uczniom, co to jest ogród społecznościowy i w jaki sposób ta inicjatywa może być elemetnem szkolnego wolontariatu.

Po szkoleniu wspierającym dla nauczycieli oraz konsultacjach indywidualnych, warsztatach motywujących dla uczniów i webinariach z ekspertami przyszedł czas na praktyczne dotknięcie innych, warszawskich inicjatwy wolontariackich. Uczniowie odwiedzili "Motykę i Słońce", czyli ogród społecznościowy na osiedlu w Jazdowie. Spotkanie z czynnymi wolontariuszami tego ogrodu zaczęli od zagospodarowania przestrzeni po swojemu i przygotowania samodzielnie lemoniady z tego, co w ogrodzie znaleźli.

Na spotkaniu Michał i Ola opowiadali uczniom o tym, na czym polega praca w ogrodzie.  Uczniowie samodzielnie – z pomocą ogrodników – odkrywali, do czego służą poszczególne przedmioty i jak razem tworzą żywy organizm, jakim jest ogród. W „Motyce i Słońcu” zasada jest taka, że żeby korzystać z jego owoców (i dosłownie i w przenośni), trzeba angażować się w doglądanie roślin, ich sadzenie, pielenie, podlewanie, sprzątanie… W tym duchu uczniowie sami zebrali zioła i owoce, z których wspólnie zrobili własną, pyszną lemoniadę.  Pomogli też ogrodnikom w zadbaniu o rośliny, które już rosną w ogrodzie. Rozmawiali też z Michałem i Olą o tym, dlaczego właściwie ogrodnicy pracują na rzecz ogrodu – okazało się, że nie chodzi wcale o łatwiejszy dostęp do darmowych truskawek i poziomek, a o wartość wspólnej pracy, satysfakcję z kształtowania dobrego i przyjemnego miejsca otwartego na różne osoby, radość z przebywania w przyrodzie.

Dla wielu uczniów i uczennic prawa w ogrodzie była nowością i pierwszym takim doświadczeniem. Choć większość uczestników była zafascynowana życiem ogrodu, nie wszyscy chcieliby w ten sposób spędzać swój czas jako wolontariusze – okazało się, że praca ta wymaga dużo cierpliwości i skupienia, a na efekty trzeba czasem długo czekać. Dla nas i dla uczniów to także potwierdzenie zasady, którą przyjmujemy w programie „Kto na ochotnika?”, że dobry wolontariat to taki, który odpowiada na potrzeby i zainteresowania konkretnej osoby – dlatego im więcej doświadczeń i im bardziej są one różnorodne, tym lepiej!

Program spotkania oraz opis idei ogrodu społecznościowego dołączymy jako dobrą praktykę do naszej publikacji.

Opr. Zespół "Kto na ochotnika"
Fot. Małgorzata Leszko